புறநானூறு
பதினெண்மேற்கணக்கு
by பல்வேறு புலவர்
Chapters
- 001: இறைவனின் திருவுள்ளம்!
- 002: போரும் சோறும்!
- 003: வன்மையும் வண்மையும்!
- 004: தாயற்ற குழந்தை!
- 005: அருளும் அருமையும்!
- 006: தண்ணிலவும் வெங்கதிரும்!
- 007: வளநாடும் வற்றிவிடும்!
- 008: கதிர்நிகர் ஆகாக் காவலன்!
- 009: ஆற்றுமணலும் வாழ்நாளும்!
- 010: குற்றமும் தண்டனையும்!
- 011: பெற்றனர்! பெற்றிலேன்!
- 012: அறம் இதுதானோ?
- 013: நோயின்றிச் செல்க!
- 014: மென்மையும்! வன்மையும்!
- 015: எதனிற் சிறந்தாய்?
- 016: செவ்வானும் சுடுநெருப்பும்!
- 017: யானையும் வேந்தனும்!
- 018: நீரும் நிலனும்!
- 019: எழுவரை வென்ற ஒருவன்!
- 020: மண்ணும் உண்பர்!
- 021: புகழ்சால் தோன்றல்!
- 022: ஈகையும் நாவும்!
- 023: நண்ணார் நாணுவர்!
- 024: வல்லுனர் வாழ்ந்தோர்!
- 025: கூந்தலும் வேலும்!
- 026: நோற்றார் நின் பகைவர்!
- 027: புலவர் பாடும் புகழ்!
- 028: போற்றாமையும் ஆற்றாமையும்!
- 029: நண்பின் பண்பினன் ஆகுக!
- 030: எங்ஙனம் பாடுவர்?
- 031: வடநாட்டார் தூங்கார்!
- 032: பூவிலையும் மாடமதுரையும்!
- 033: புதுப்பூம் பள்ளி!
- 034: செய்தி கொன்றவர்க்கு உய்தி இல்லை!
- 035: உழுபடையும் பொருபடையும்!
- 036: நீயே அறிந்து செய்க!
- 037: புறவும் போரும்!
- 038: வேண்டியது விளைக்கும் வேந்தன்!
- 039: புகழினும் சிறந்த சிறப்பு!
- 040: ஒரு பிடியும் எழு களிரும்!
- 041: காலனுக்கு மேலோன்!
- 042: ஈகையும் வாகையும்!
- 043: பிறப்பும் சிறப்பும்!
- 044: அறமும் மறமும்!
- 045: தோற்பது நும் குடியே!
- 046: அருளும் பகையும்!
- 047: புலவரைக் காத்த புலவர்!
- 048: 'கண்டனம்' என நினை!
- 049: எங்ஙனம் மொழிவேன்?
- 050: கவரி வீசிய காவலன்!
- 051: ஈசலும் எதிர்ந்தோரும் !
- 052: ஊன் விரும்பிய புலி !
- 053: செந்நாவும் சேரன் புகழும்!
- 054: எளிதும் கடிதும்!
- 055: மூன்று அறங்கள்!
- 056: கடவுளரும் காவலனும்!
- 057: காவன்மரமும் கட்டுத்தறியும்!
- 058: புலியும் கயலும்!
- 059: பாவலரும் பகைவரும்!
- 060: மதியும் குடையும்!
- 061: மலைந்தோரும் பணிந்தோரும்!
- 062: போரும் சீரும்!
- 063: என்னாவது கொல்?
- 064: புற்கை நீத்து வரலாம்!
- 065: நாணமும் பாசமும்!
- 066: நல்லவனோ அவன்!
- 067: அன்னச் சேவலே!
- 068: மறவரும் மறக்களிரும்!
- 069: காலமும் வேண்டாம்!
- 070: குளிர்நீரும் குறையாத சோறும்
- 071: இவளையும் பிரிவேன்!
- 072: இனியோனின் வஞ்சினம்!
- 073: உயிரும் தருகுவன்!
- 074: வேந்தனின் உள்ளம்!
- 075: அரச பாரம்!
- 076: அதுதான் புதுமை!
- 077: யார்? அவன் வாழ்க!
- 078: அவர் ஊர் சென்று அழித்தவன்!
- 079: பகலோ சிறிது!
- 080: காணாய் இதனை!
- 081: யார்கொல் அளியர்?
- 082: ஊசி வேகமும் போர் வேகமும்!
- 083: இருபாற்பட்ட ஊர்!
- 084: புற்கையும் பெருந்தோளும்!
- 085: யான் கண்டனன்!
- 086: கல்லளை போல வயிறு!
- 087: எம்முளும் உளன்!
- 088: எவருஞ் சொல்லாதீர்!
- 089: என்னையும் உளனே!
- 090: புலியும் மானினமும்!
- 091: எமக்கு ஈத்தனையே!
- 092: மழலையும் பெருமையும்!
- 093: பெருந்தகை புண்பட்டாய்!
- 094: சிறுபிள்ளை பெருங்களிறு!
- 095: புதியதும் உடைந்ததும்!
- 096: அவன் செல்லும் ஊர்!
- 097: மூதூர்க்கு உரிமை!
- 098: வளநாடு கெடுவதோ!
- 099: அமரர்ப் பேணியும், ஆவுதி அருத்தியும்
- 100: சினமும் சேயும்!
- 101: பலநாளும் தலைநாளும்!
- 102: சேம அச்சு!
- 103: புரத்தல் வல்லன்!
- 104: யானையும் முதலையும்!
- 105: தேனாறும் கானாறும்!
- 106: தெய்வமும் பாரியும்!
- 107: மாரியும் பாரியும்!
- 108: பறம்பும் பாரியும்!
- 109: மூவேந்தர் முன் கபிலர்!
- 110: யாமும் பாரியும் உளமே!
- 111: விறலிக்கு எளிது!
- 112: உடையேம் இலமே!
- 113: பறம்பு கண்டு புலம்பல்!
- 114: உயர்ந்தோன் மலை!
- 115: அந்தோ பெரும நீயே!
- 116: குதிரையும் உப்புவண்டியும்!
- 117: தந்தை நாடு!
- 118: சிறுகுளம் உடைந்துபோம்!
- 119: வேந்தரிற் சிறந்த பாரி!
- 120: கம்பலை கண்ட நாடு!
- 121: புலவரும் பொதுநோக்கமும்!
- 122: பெருமிதம் ஏனோ!
- 123: மயக்கமும் இயற்கையும்!
- 124: வறிது திரும்பார்!
- 125: புகழால் ஒருவன்!
- 126: கபிலனும் யாமும்!
- 127: உரைசால் புகழ்!
- 128: முழவு அடித்த மந்தி!
- 129: வேங்கை முன்றில்!
- 130: சூல் பத்து ஈனுமோ?
- 131: காடும் பாடினதோ?
- 132: போழ்க என் நாவே!
- 133: காணச் செல்க நீ!
- 134: இம்மையும் மறுமையும்!
- 135: காணவே வந்தேன்!
- 136: வாழ்த்தி உண்போம்!
- 137: நின்பெற்றோரும் வாழ்க!
- 138: நின்னை அறிந்தவர் யாரோ?
- 139: சாதல் அஞ்சாய் நீயே!
- 140: தேற்றா ஈகை!
- 141: மறுமை நோக்கின்று!
- 142: கொடைமடமும் படைமடமும்!
- 143: யார்கொல் அளியள்!
- 144: தோற்பது நும் குடியே!
- 145: அவள் இடர் களைவாய்!
- 146: தேர் பூண்க மாவே!
- 147: எம் பரிசில்!
- 148: என் சிறு செந்நா!
- 149: வண்மையான் மறந்தனர்!
- 150: நளி மலை நாடன்!
- 151: அடைத்த கதவினை!
- 152: பெயர் கேட்க நாணினன்!
- 153: கூத்தச் சுற்றத்தினர்!
- 154: இரத்தல் அரிது! பாடல் எளிது!
- 155: ஞாயிறு எதிர்ந்த நெருஞ்சி!
- 156: இரண்டு நன்கு உடைத்தே!
- 157: ஏறைக்குத் தகுமே!
- 158: உள்ளி வந்தெனன் யானே!
- 159: கொள்ளேன்! கொள்வேன்!
- 160: புலி வரவும் அம்புலியும்!
- 161: பின் நின்று துரத்தும்!
- 162: இரவலர்அளித்த பரிசில்!
- 163: தமிழ் உள்ளம்!
- 164: வளைத்தாயினும் கொள்வேன்!
- 165: இழத்தலினும் இன்னாது!
- 166: யாமும் செல்வோம்!
- 167: ஒவ்வொருவரும் இனியர்!
- 168: கேழல் உழுத புழுதி!
- 169: தருக பெருமானே!
- 170: உலைக்கல்லன்ன வல்லாளன்!
- 171: வாழ்க திருவடிகள்!
- 172: பகைவரும் வாழ்க!
- 173: யான் வாழுநாள் வாழிய!
- 174: அவலம் தீரத் தோன்றினாய்!
- 175: என் நெஞ்சில் நினைக் காண்பார்!
- 176: சாயல் நினைந்தே இரங்கும்!
- 177: யானையும் பனங்குடையும்!
- 178: இன்சாயலன் ஏமமாவான்!
- 179: பருந்து பசி தீர்ப்பான்!
- 180: நீயும் வம்மோ!
- 181: இன்னே சென்மதி!
- 182: பிறர்க்கென முயலுநர்!
- 183: கற்கை நன்றே!
- 184: யானை புக்க புலம்!
- 185: ஆறு இனிது படுமே!
- 186: வேந்தர்க்குக் கடனே!
- 187: ஆண்கள் உலகம்!
- 188: மக்களை இல்லோர்!
- 189: உண்பதும் உடுப்பதும்!
- 190: எலி முயன் றனையர்!
- 191: நரையில ஆகுதல்!
- 192: பெரியோர் சிறியோர்!
- 193: ஒக்கல் வாழ்க்கை!
- 194: முழவின் பாணி
- 195: எல்லாரும் உவப்பது!
- 196: குறுமகள் உள்ளிச் செல்வல்!
- 197: நல் குரவு உள்ளுதும்!
- 198: மறவாது ஈமே!
- 199: கலிகொள் புள்ளினன்!
- 200: பரந்தோங்கு சிறப்பின் பாரி மகளிர்!
- 201: இவர் என் மகளிர்!
- 202: கைவண் பாரி மகளிர்!
- 203: இரவலர்க்கு உதவுக!
- 204: அதனினும் உயர்ந்தது!
- 205: பெட்பின்றி ஈதல் வேண்டலம்!
- 206: எத்திசைச் செலினும் சோறே!
- 207: வருகென வேண்டும்!
- 208: வாணிகப் பரிசிலன் அல்லேன்!
- 209: நல்நாட்டுப் பொருந!
- 210: நினையாதிருத்தல் அரிது!
- 211: நாணக் கூறினேன்!
- 212: யாம் உம் கோமான்?
- 213: நினையும் காலை!
- 214: நல்வினையே செய்வோம்!
- 215: அல்லற்காலை நில்லான்!
- 216: அவனுக்கும் இடம் செய்க!
- 217: நெஞ்சம் மயங்கும்!
- 218: சான்றோர்சாலார் இயல்புகள்!
- 219: உணக்கும் மள்ளனே!
- 220: கலங்கனேன் அல்லனோ!
- 221: வைகம் வாரீர்!
- 222: என் இடம் யாது?
- 223: நடுகல்லாகியும் இடங் கொடுத்தான்!
- 224: இறந்தோன் அவனே!
- 225: வலம்புரி ஒலித்தது!
- 226: இரந்து கொண்டிருக்கும் அது!
- 227: நயனில் கூற்றம்!
- 228: ஒல்லுமோ நினக்கே!
- 229: மறந்தனன் கொல்லோ?
- 230: நீ இழந்தனையே கூற்றம்!
- 231: புகழ் மாயலவே!
- 232: கொள்வன் கொல்லோ!
- 233: பொய்யாய்ப் போக!
- 234: உண்டனன் கொல்?
- 235: அருநிறத்து இயங்கிய வேல்!
- 236: கலந்த கேண்மைக்கு ஒவ்வாய்!
- 237: சோற்றுப் பானையிலே தீ!
- 238: தகுதியும் அதுவே!
- 239: இடுக, சுடுக, எதுவும் செய்க!
- 240: பிறர் நாடுபடு செலவினர்!
- 241: விசும்பும் ஆர்த்தது!
- 242: முல்லையும் பூத்தியோ?
- 243: யாண்டு உண்டுகொல்?
- 244: கலைபடு துயரம் போலும்!
- 245: என்னிதன் பண்பே?
- 246: பொய்கையும் தீயும் ஒன்றே!
- 247: பேரஞர்க் கண்ணள்!
- 248: அளிய தாமே ஆம்பல்!
- 249: சுளகிற் சீறிடம்!
- 250: மனையும் மனைவியும்!
- 251: அவனும் இவனும்!
- 252: அவனே இவன்!
- 253: கூறு நின் உரையே!
- 254: ஆனாது புகழும் அன்னை!
- 255: முன்கை பற்றி நடத்தி!
- 256: அகலிதாக வனைமோ!
- 257: செருப்பிடைச் சிறு பரல்!
- 258: தொடுதல் ஓம்புமதி!
- 259: புனை கழலோயே!
- 260: கேண்மதி பாண!
- 261: கழிகலம் மகடூஉப் போல!
- 262: தன்னினும் பெருஞ் சாயலரே!
- 263: களிற்றடி போன்ற பறை!
- 264: இன்றும் வருங்கொல்!
- 265: வென்றியும் நின்னோடு செலவே!
- 266: அறிவுகெட நின்ற வறுமை!
- 267: கிடைத்தில
- 268: கிடைத்தில
- 269: கருங்கை வாள் அதுவோ!
- 270: ஆண்மையோன் திறன்!
- 271: மைந்தன் மலைந்த மாறே!
- 272: கிழமையும் நினதே!
- 273: கூடல் பெருமரம்!
- 274: நீலக் கச்சை!
- 275: தன் தோழற்கு வருமே!
- 276: குடப்பால் சில்லுறை!
- 277: சிதரினும் பலவே!
- 278: பெரிது உவந்தனளே!
- 279: செல்கென விடுமே!
- 280: வழிநினைந்து இருத்தல் அரிதே!
- 281: நெடுந்தகை புண்ணே!
- 282: புலவர் வாயுளானே!
- 283: அழும்பிலன் அடங்கான்!
- 284: பெயர்புற நகுமே!
- 285: தலைபணிந்து இறைஞ்சியோன்!
- 286: பலர்மீது நீட்டிய மண்டை!
- 287: காண்டிரோ வரவே!
- 288: மொய்த்தன பருந்தே!
- 289: ஆயும் உழவன்!
- 290: மறப்புகழ் நிறைந்தோன்!
- 291: மாலை மலைந்தனனே!
- 292: சினவல் ஓம்புமின்!
- 293: பூவிலைப் பெண்டு!
- 294: வம்மின் ஈங்கு!
- 295: ஊறிச் சுரந்தது!
- 296: நெடிது வந்தன்றால்!
- 297: தண்ணடை பெறுதல்!
- 298: கலங்கல் தருமே
- 299: கலம் தொடா மகளிர்!
- 300: எல்லை எறிந்தோன் தம்பி!
- 301: அறிந்தோர் யார்?
- 302: வேலின் அட்ட களிறு?
- 303: மடப்பிடி புலம்ப எறிந்தான்!
- 304: எம்முன் தப்பியோன்!
- 305: சொல்லோ சிலவே!
- 306: ஒண்ணுதல் அரிவை!
- 307: யாண்டுளன் கொல்லோ!
- 308: நாணின மடப்பிடி!
- 309: என்னைகண் அதுவே!
- 310: உரவோர் மகனே!
- 311: சால்பு உடையோனே!
- 312: காளைக்குக் கடனே! 312. காளைக்குக் கடனே!
- 313: வேண்டினும் கடவன்!
- 314: மனைக்கு விளக்கு!
- 315: இல்லிறைச் செரீஇய ஞெலிகோல்!
- 316: சீறியாழ் பனையம்!
- 317: யாதுண்டாயினும் கொடுமின்!
- 318: பெடையொடு வதியும்!
- 319: முயல் சுட்டவாயினும் தருவோம்!
- 320: கண்ட மனையோள்!
- 321: வன்புல வைப்பினது!
- 322: கண்படை ஈயான்!
- 323: உள்ளியது சுரக்கும் ஈகை!
- 324: உலந்துழி உலக்கும்!
- 325: வேந்து தலைவரினும் தாங்கம்!
- 326: பருத்திப் பெண்டின் சிறு தீ!
- 327: வரகின் குப்பை!
- 328: ஈயத் தொலைந்தன!
- 329: மாப்புகை கமழும்!
- 330: ஆழி அனையன்!
- 331: இல்லது படைக்க வல்லன்!
- 332: வேல் பெருந்தகை உடைத்தே!
- 333: தங்கனிர் சென்மோ புலவீர்!
- 334: தூவாள் தூவான்!
- 335: கடவுள் இலவே!
- 336: பண்பில் தாயே!
- 337: இவர் மறனும் இற்று!
- 338: ஓரெயின் மன்னன் மகள்!
- 339: வளரவேண்டும் அவளே!
- 340: அணித்தழை நுடங்க!
- 341: இழப்பது கொல்லோ பெருங்கவின்!
- 342: வாள்தக உழக்கும் மாட்சியர்!
- 343: ஏணி வருந்தின்று!
- 344: இரண்டினுள் ஒன்று!
- 345: பன்னல் வேலிப் பணை நல்லூர்!
- 346: பாழ் செய்யும் இவள் நலினே!
- 347: வேர் துளங்கின மரனே!
- 348: பெருந்துறை மரனே!
- 349: ஊர்க்கு அணங்காயினள்!
- 350: வாயிற் கொட்குவர் மாதோ!
- 351: தாராது அமைகுவர் அல்லர்!
- 352: தித்தன் உறந்தை யன்ன!
- 353: 'யார் மகள்?' என்போய்!
- 354: நாரை உகைத்த வாளை!
- 355: ஊரது நிலைமையும் இதுவே?
- 356: காதலர் அழுத கண்ணீர்!
- 357: தொக்குயிர் வௌவும்!
- 358: விடாஅள் திருவே!
- 359: நீடு விளங்கும் புகழ்!
- 360: பலர் வாய்த்திரார்!
- 361: முள் எயிற்று மகளிர்!
- 362: உடம்பொடுஞ் சென்மார்!
- 363: உடம்பொடு நின்ற உயிரும் இல்லை!
- 364: மகிழகம் வம்மோ!
- 365: நிலமகள் அழுத காஞ்சி!
- 366: மாயமோ அன்றே!
- 367: வாழச் செய்த நல்வினை!
- 368: பாடி வந்தது இதற்கோ?
- 369: போர்க்களமும் ஏர்க்களமும்!
- 370: பழுமரம் உள்ளிய பறவை!
- 371: பொருநனின் வறுமை!
- 372: ஆரம் முகக்குவம் எனவே!
- 373: நின்னோர் அன்னோர் இலரே!
- 374: அண்டிரன் போல்வையோ ஞாயிறு?
- 375: பாடன்மார் எமரே!
- 376: கிணைக்குரல் செல்லாது!
- 377: நாடு அவன் நாடே!
- 378: எஞ்சா மரபின் வஞ்சி!
- 379: இலங்கை கிழவோன்!
- 380: சேய்மையும் அணிமையும்
- 381: கரும்பனூரன் காதல் மகன்!
- 382: கேட்டொறும் நடுங்க ஏத்துவேன்!
- 383: வெள்ளி நிலை பரிகோ!
- 384: நெல் என்னாம்! பொன் என்னாம்!
- 385: காவிரி அணையும் படப்பை!
- 386: வேண்டியது உணர்ந்தோன்!
- 387: சிறுமையும் தகவும்!
- 388: நூற்கையும் நா மருப்பும்!
- 389: நெய்தல் கேளன்மார்!
- 390: காண்பறியலரே!
- 391: வேலி ஆயிரம் விளைக!
- 392: அமிழ்தம் அன்ன கரும்பு!
- 393: பழங்கண் வாழ்க்கை!
- 394: என்றும் செல்லேன்!
- 395: அவிழ் நெல்லின் அரியல்!
- 396: பாடல்சால் வளன்!
- 397: தண் நிழலேமே!
- 398: துரும்புபடு சிதா அர்!
- 399: கடவுட்கும் தொடேன்!
- 400: உலகு காக்கும் உயர் கொள்கை!